Code of Conduct | Finger®™©

ACM Kode van Etiek en Professionele Gedrag

Aanhef

Rekenaarkundiges se optrede verander die wêreld. Om verantwoordelik op te tree, moet hulle besin oor die wyer impak van hul werk, en konsekwent die publieke belang ondersteun. Die ACM Kode van Etiek en Professionele Gedrag ("die Kode") druk die gewete van die professie uit.

Die Kode is ontwerp om die etiese gedrag van alle rekenaarkundiges te inspireer en te lei, insluitend huidige en aspirant-praktisyns, instrukteurs, studente, beïnvloeders en enigiemand wat rekenaartegnologie op 'n impakvolle manier gebruik. Daarbenewens dien die Kode as 'n basis vir remediëring wanneer oortredings plaasvind. Die Kode sluit beginsels in wat as verklarings van verantwoordelikheid geformuleer is, gebaseer op die begrip dat die openbare goed altyd die primêre oorweging is. Elke beginsel word aangevul deur riglyne, wat verduidelikings verskaf om rekenaarkundiges te help om die beginsel te verstaan en toe te pas.

Afdeling 1 skets fundamentele etiese beginsels wat die basis vorm vir die res van die Kode. Afdeling 2 spreek bykomende, meer spesifieke oorwegings van professionele verantwoordelikheid aan. Afdeling 3 lei individue wat 'n leiersrol het, hetsy in die werkplek of in 'n vrywillige professionele hoedanigheid. Toewyding tot etiese gedrag word vereis van elke ACM-lid, ACM SIG-lid, ACM-toekenning-ontvanger en ACM SIG-toekenning-ontvanger. Beginsels wat die nakoming van die Kode behels, word in Afdeling 4 gegee.

Die Kode as geheel is gemoeid met hoe fundamentele etiese beginsels van toepassing is op 'n rekenaarkundige se gedrag. Die Kode is nie 'n algoritme om etiese probleme op te los nie; dit dien eerder as 'n basis vir etiese besluitneming. Wanneer 'n bepaalde kwessie deurdink word, kan 'n rekenaarkundige vind dat verskeie beginsels in ag geneem moet word, en dat verskillende beginsels verskillende relevansie vir die kwessie sal hê. Vrae wat verband hou met hierdie soort kwessies kan die beste beantwoord word deur deurdagte oorweging van die fundamentele etiese beginsels, met die begrip dat die publieke belang die belangrikste oorweging is. Die hele rekenaarprofessie baat daarby wanneer die etiese besluitnemingsproses aan alle belanghebbendes verantwoordbaar en deursigtig is. Oop gesprekke oor etiese kwessies bevorder hierdie aanspreeklikheid en deursigtigheid.

1. ALGEMENE ETIESE BEGINSELS.

'n Rekenaarkundige moet...

1.1 Dra by tot die samelewing en tot menslike welstand, met die erkenning dat alle mense belanghebbendes in rekenaars is.

Hierdie beginsel, wat betrekking het op die lewenskwaliteit van alle mense, bevestig 'n verpligting van rekenaarkundiges, beide individueel en gesamentlik, om hul vaardighede te gebruik tot voordeel van die samelewing, sy lede en die omgewing rondom hulle. Hierdie verpligting sluit in die bevordering van fundamentele menseregte en die beskerming van elke individu se reg op outonomie. 'n Noodsaaklike doel van rekenaarkundiges is om negatiewe gevolge van rekenaars te verminder, insluitende bedreigings vir gesondheid, veiligheid, persoonlike sekuriteit en privaatheid. Wanneer die belange van veelvuldige groepe bots, moet die behoeftes van diegene wat minder bevoordeel is, groter aandag en prioriteit geniet.

Rekenaarkundiges moet oorweeg of die resultate van hul pogings diversiteit sal respekteer, op sosiaal verantwoordelike maniere gebruik sal word, in sosiale behoeftes sal voorsien en breedweg toeganklik sal wees. Hulle word aangemoedig om aktief by te dra tot die samelewing deur deel te neem aan pro bono of vrywilligerswerk wat die publieke belang bevoordeel.

Benewens 'n veilige sosiale omgewing, vereis menslike welstand 'n veilige natuurlike omgewing. Daarom moet rekenaarkundiges omgewingsvolhoubaarheid beide plaaslik en wêreldwyd bevorder.

1.2 Vermy skade.

In hierdie dokument beteken "skade" negatiewe gevolge, veral wanneer daardie gevolge beduidend en onregverdig is. Voorbeelde van skade sluit in ongeregverdigde fisiese of geestelike besering, ongeregverdigde vernietiging of bekendmaking van inligting, en ongeregverdigde skade aan eiendom, reputasie en die omgewing. Hierdie lys is nie volledig nie.

Goedbedoelde optrede, insluitend dié wat toegewysde pligte nakom, kan tot skade lei. Wanneer daardie skade onbedoeld is, is diegene wat verantwoordelik is verplig om die skade so veel as moontlik ongedaan te maak of te versag. Om skade te vermy begin met noukeurige oorweging van moontlike impakte op almal wat deur besluite geraak word. Wanneer skade 'n opsetlike deel van die stelsel is, is diegene wat verantwoordelik is verplig om te verseker dat die skade eties geregverdig is. Maak in elk geval seker dat alle skade tot die minimum beperk word.

Om die moontlikheid om ander indirek of onbedoeld te benadeel, te minimaliseer, moet rekenaarkundiges algemeen aanvaarde beste praktyke volg, tensy daar 'n dwingende etiese rede is om anders te doen. Daarbenewens moet die gevolge van data-aggregasie en ontluikende eienskappe van stelsels noukeurig ontleed word. Diegene wat betrokke is by deurdringende of infrastruktuurstelsels moet ook Beginsel 3.7 oorweeg.

'n Rekenaarkundige het 'n bykomende verpligting om enige tekens van stelselrisiko's wat tot skade kan lei, aan te meld. As leiers nie optree om sulke risiko's te beperk of te versag nie, kan dit nodig wees om "die fluitjie te blaas" om potensiële skade te verminder. Wisselsinnige of verkeerde rapportering van risiko's kan egter self skadelik wees. Voordat risiko's aangemeld word, moet 'n rekenaarkundige relevante aspekte van die situasie noukeurig beoordeel.

1.3 Wees eerlik en betroubaar.

Eerlikheid is 'n noodsaaklike komponent van betroubaarheid. 'n Rekenaarkundige moet deursigtig wees en volledige openbaarmaking van alle toepaslike stelselvermoëns, beperkings en potensiële probleme aan die toepaslike partye verskaf. Om doelbewus vals of misleidende aansprake te maak, data te vervaardig of te vervals, omkoopgeld aan te bied of te aanvaar, en ander oneerlike gedrag is oortredings van die Kode.

Rekenaarkundiges moet eerlik wees oor hul kwalifikasies, en oor enige beperkings in hul bevoegdheid om 'n taak te voltooi. Rekenaarkundiges moet reguit wees oor enige omstandighede wat kan lei tot óf werklike óf waargenome botsing van belange of andersins geneig is om die onafhanklikheid van hul oordeel te ondermyn. Verder moet verbintenisse nagekom word.

Rekenaarkundiges moet nie 'n organisasie se beleid of prosedures wanvoorstel nie, en moet nie namens 'n organisasie praat nie, tensy gemagtig om dit te doen.

1.4 Wees regverdig en neem aksie om nie te diskrimineer nie.

Die waardes van gelykheid, verdraagsaamheid, respek vir ander en geregtigheid beheer hierdie beginsel. Billikheid vereis dat selfs noukeurige besluitnemingsprosesse 'n manier bied vir regstelling van griewe.

Rekenaarkundiges moet regverdige deelname van alle mense bevorder, insluitend dié van onderverteenwoordigde groepe. Vooroordeelde diskriminasie op grond van ouderdom, kleur, gestremdheid, etnisiteit, gesinstatus, geslagsidentiteit, vakbondlidmaatskap, militêre status, nasionaliteit, ras, godsdiens of oortuiging, geslag, seksuele oriëntasie of enige ander onvanpaste faktor is 'n eksplisiete skending van die kode. Teistering, insluitend seksuele teistering, afknouery en ander misbruik van mag en gesag, is 'n vorm van diskriminasie wat, onder andere, billike toegang tot die virtuele en fisiese ruimtes waar sulke teistering plaasvind, beperk.

Die gebruik van inligting en tegnologie kan nuwe, of bestaande, ongelykhede veroorsaak. Tegnologieë en praktyke moet so inklusief en toeganklik as moontlik wees en rekenaarkundiges moet aksie neem om te verhoed dat stelsels of tegnologieë geskep word wat mense ontneem of onderdruk. Versuim om te ontwerp vir inklusiwiteit en toeganklikheid kan onbillike diskriminasie daarstel.

1.5 Respekteer die werk wat nodig is om nuwe idees, uitvindings, kreatiewe werke en rekenaarartefakte te produseer.

Die ontwikkeling van nuwe idees, uitvindings, kreatiewe werke en rekenaarartefakte skep waarde vir die samelewing, en diegene wat hierdie poging aanwend, moet verwag om waarde uit hul werk te kry. Rekenaarkundiges moet dus die skeppers van idees, uitvindings, werk en artefakte eer, en respekteer kopiereg, patente, handelsgeheime, lisensie-ooreenkomste en ander metodes om outeurs se werke te beskerm.

Beide gewoonte en die wet erken dat sommige uitsonderings op 'n skepper se beheer van 'n werk nodig is vir die publieke belang. Rekenaarkundiges moet nie die redelike gebruik van hul intellektuele werke onnodig teëstaan nie. Pogings om ander te help deur tyd en energie by te dra tot projekte wat die samelewing help, illustreer 'n positiewe aspek van hierdie beginsel. Sulke pogings sluit in gratis en oopbronsagteware en werk wat in die publieke domein geplaas word. Rekenaarkundiges moet nie aanspraak maak op private eienaarskap van werk wat hulle of ander as openbare hulpbronne gedeel het nie.

1.6 Respekteer privaatheid.

Die verantwoordelikheid om privaatheid te respekteer, is op 'n besonder diepgaande manier van toepassing op rekenaars. Tegnologie maak die insameling, monitering en uitruil van persoonlike inligting vinnig, goedkoop en dikwels sonder die medewete van die mense wat geraak word moontlik. Daarom moet 'n rekenaarkundige vertroud raak met die verskillende definisies en vorme van privaatheid en moet die regte en verantwoordelikhede wat met die versameling en gebruik van persoonlike inligting geassosieer word, verstaan.

Rekenaarkundiges moet persoonlike inligting slegs vir wettige doeleindes gebruik en sonder om die regte van individue en groepe te skend. Dit vereis dat voorsorgmaatreëls getref word om heridentifikasie van anonieme data of ongemagtigde data-insameling te voorkom, die akkuraatheid van data te verseker, die herkoms van die data te verstaan en dit te beskerm teen ongemagtigde toegang en toevallige openbaarmaking. Rekenaarkundiges moet deursigtige beleide en prosedures daarstel wat individue in staat stel om te verstaan watter data ingesamel word en hoe dit gebruik word, om ingeligte toestemming te gee vir outomatiese data-insameling, en om onakkuraathede in hul persoonlike data te hersien, te verkry, reg te stel en hul persoonlike data uit te vee.

Slegs die minimum hoeveelheid persoonlike inligting wat nodig is, moet in 'n stelsel ingesamel word. Die bewarings- en beskikkingstydperke vir daardie inligting moet duidelik omskryf, afgedwing en aan datasubjekte gekommunikeer word. Persoonlike inligting wat vir 'n spesifieke doel ingesamel word, moet nie sonder die persoon se toestemming vir ander doeleindes gebruik word nie. Saamgevoegde data-insamelings kan privaatheidkenmerke wat in die oorspronklike versamelings voorkom, in gevaar stel. Daarom moet rekenaarkundiges spesiale sorg vir privaatheid neem wanneer data-insamelings saamgevoeg word.

1.7 Eerbiedig vertroulikheid.

Rekenaarkundiges word dikwels toevertrou met vertroulike inligting soos handelsgeheime, kliëntdata, nie-openbare besigheidstrategieë, finansiële inligting, navorsingsdata, voorpublikasie vakkundige artikels en patentaansoeke. Rekenaarkundiges moet vertroulikheid beskerm, behalwe in gevalle waar dit bewys is van die oortreding van die wet, van organisatoriese regulasies of van die Kode. In hierdie gevalle moet die aard of inhoud van daardie inligting nie bekend gemaak word nie, behalwe aan toepaslike owerhede. 'n Rekenaarkundige moet deeglik oorweeg of sulke openbaarmakings in ooreenstemming is met die Kode.

2. PROFESSIONELE VERANTWOORDELIKHEDE.

'n Rekenaarkundige moet...

2.1 Streef daarna om hoë kwaliteit te bereik in beide die prosesse en produkte van professionele werk.

Rekenaarkundiges moet aandring op en ondersteun hoë kwaliteit werk van hulself en van kollegas. Die waardigheid van werkgewers, werknemers, kollegas, kliënte, gebruikers en enigiemand anders wat direk of indirek deur die werk geraak word, moet deur die hele proses gerespekteer word. Rekenaarkundiges moet die reg van die betrokkenes op deursigtige kommunikasie oor die projek respekteer. Professionele persone moet bewus wees van enige ernstige negatiewe gevolge wat enige belanghebbende raak wat mag voortspruit uit swak kwaliteit werk en moet aansporings weerstaan om hierdie verantwoordelikheid te verwaarloos.

2.2 Handhaaf hoë standaarde van professionele bevoegdheid, gedrag en etiese praktyk.

Rekenaarwerk van hoë gehalte is afhanklik van individue en spanne wat persoonlike en groepverantwoordelikheid neem vir die verkryging en instandhouding van professionele bevoegdheid. Professionele bevoegdheid begin by tegniese kennis en by bewustheid van die sosiale konteks waarin hul werk ontplooi kan word. Professionele bevoegdheid vereis ook vaardigheid in kommunikasie, in reflektiewe analise, en in die herkenning en navigasie van etiese uitdagings. Die opgradering van vaardighede behoort 'n deurlopende proses te wees en kan onafhanklike studie, die bywoning van konferensies of seminare en ander informele of formele onderwys insluit. Professionele organisasies en werkgewers moet hierdie aktiwiteite aanmoedig en fasiliteer.

2.3 Ken en respekteer bestaande reëls met betrekking tot professionele werk.

"Reëls" sluit hier plaaslike, streeks-, nasionale en internasionale wette en regulasies in, sowel as enige beleide en prosedures van die organisasies waaraan die professionele persoon behoort. Rekenaarkundiges moet by hierdie reëls hou, tensy daar 'n dwingende etiese regverdiging is om anders te doen. Reëls wat as oneties beoordeel word, moet betwis word. 'n Reël kan oneties wees wanneer dit 'n onvoldoende morele basis het of herkenbare skade veroorsaak. 'n Rekenaarkundige moet dit oorweeg om die reël deur bestaande kanale uit te daag voordat die reël oortree word. 'n Rekenaarkundige wat besluit om 'n reël te oortree omdat dit oneties is, of om enige ander rede, moet moontlike gevolge oorweeg en verantwoordelikheid vir daardie optrede aanvaar.

2.4 Aanvaar en verskaf toepaslike professionele resensie.

Professionele werk van hoë gehalte in rekenaars hang af van professionele hersiening in alle stadiums. Wanneer dit ook al gepas is, moet rekenaarkundiges eweknie- en belanghebbendebeoordelings soek en gebruik. Rekenaarkundiges moet ook konstruktiewe, kritiese resensies van ander se werk verskaf.

2.5 Gee omvattende en deeglike evaluerings van rekenaarstelsels en hul impak, insluitend ontleding van moontlike risiko's.

Rekenaarkundiges is in 'n posisie van vertroue en het daarom 'n spesiale verantwoordelikheid om objektiewe, geloofwaardige evaluerings en getuienis aan werkgewers, werknemers, kliënte, gebruikers en die publiek te verskaf. Rekenaarkundiges moet daarna streef om perseptief, deeglik en objektief te wees wanneer hulle stelselbeskrywings en alternatiewe evalueer, aanbeveel en aanbied. Buitengewone sorg moet geneem word om potensiële risiko's in masjienleerstelsels te identifiseer en te versag. 'n Stelsel waarvoor toekomstige risiko's nie betroubaar voorspel kan word nie, vereis gereelde herbeoordeling van risiko soos die stelsel ontwikkel in gebruik, of dit moet nie ontplooi word nie. Enige kwessies wat tot groot risiko kan lei, moet aan toepaslike partye gerapporteer word.

2.6 Doen werk slegs in gebiede van bevoegdheid.

'n Rekenaarkundige is verantwoordelik vir die evaluering van potensiële werkopdragte. Dit sluit in die evaluering van die werk se haalbaarheid en raadsaamheid, en die maak van 'n oordeel oor of die werkopdrag binne die professionele persoon se bevoegdheidsareas is. Indien die professionele persoon te eniger tyd voor of tydens die werkopdrag 'n gebrek aan 'n nodige kundigheid identifiseer, moet hulle dit aan die werkgewer of kliënt bekend maak. Die kliënt of werkgewer kan besluit om die opdrag na bykomende tyd saam met die professionele persoon uit te voer om die nodige bevoegdhede te bekom, om die opdrag saam met iemand anders wat oor die vereiste kundigheid beskik, uit te voer, of om die opdrag te laat vaar. 'n Rekenaarkundige se etiese oordeel moet die finale riglyn wees om te besluit of hy aan die opdrag moet werk.

2.7 Kweek openbare bewustheid en begrip van rekenaars, verwante tegnologieë en die gevolge daarvan.

Soos toepaslik vir die konteks en 'n mens se vermoëns, moet rekenaarkundiges tegniese kennis met die publiek deel, bewustheid van rekenaars bevorder en begrip van rekenaars aanmoedig. Hierdie kommunikasie met die publiek moet duidelik, respekvol en verwelkomend wees. Belangrike kwessies sluit in die impak van rekenaarstelsels, hul beperkings, hul kwesbaarhede en die geleenthede wat dit bied. Daarbenewens moet 'n rekenaarkundige met respek onakkurate of misleidende inligting wat met rekenaars verband hou, aanspreek.

2.8 Toegang tot rekenaar- en kommunikasiehulpbronne slegs wanneer dit gemagtig is of wanneer dit deur die publieke goed gedwing word.

Individue en organisasies het die reg om toegang tot hul stelsels en data te beperk solank die beperkings in ooreenstemming is met ander beginsels in die Kode. Gevolglik behoort rekenaarkundiges nie toegang tot 'n ander se rekenaarstelsel, sagteware of data te verkry sonder 'n redelike oortuiging dat so 'n aksie gemagtig sal wees of 'n dwingende oortuiging dat dit in ooreenstemming is met die openbare goed nie. 'n Stelsel wat publiek toeganklik is, is nie voldoende gronde op sy eie om magtiging te impliseer nie. Onder buitengewone omstandighede kan 'n rekenaarprofessioneel ongemagtigde toegang gebruik om die funksionering van kwaadwillige stelsels te ontwrig of te inhibeer; buitengewone voorsorgmaatreëls moet in hierdie gevalle getref word om skade aan ander te voorkom.

2.9 Ontwerp en implementeer stelsels wat robuust en bruikbaar veilig is.

Oortredings van rekenaarsekuriteit veroorsaak skade. Robuuste sekuriteit moet 'n primêre oorweging wees by die ontwerp en implementering van stelsels. Rekenaarkundiges moet behoorlike omsigtigheid uitvoer om te verseker dat die stelsel funksioneer soos bedoel, en toepaslike stappe neem om hulpbronne te beveilig teen toevallige en opsetlike misbruik, wysiging en ontkenning van diens. Aangesien bedreigings kan ontstaan en verander nadat 'n stelsel ontplooi is, moet rekenaarkundiges versagtingstegnieke en -beleide integreer, soos monitering, regmaak en kwesbaarheidsverslaggewing. Rekenaarkundiges moet ook stappe doen om te verseker dat partye wat deur data-oortredings geraak word, betyds en duidelik in kennis gestel word, wat toepaslike leiding en remediëring verskaf.

Om te verseker dat die stelsel sy beoogde doel bereik, moet sekuriteitskenmerke ontwerp word om so intuïtief en maklik om te gebruik as moontlik te wees. Rekenaarkundiges moet sekuriteitsvoorsorgmaatreëls ontmoedig wat te verwarrend is, situasie onvanpas is, of andersins wettige gebruik inhibeer.

In gevalle waar misbruik of skade voorspelbaar of onvermydelik is, kan die beste opsie wees om nie die stelsel te implementeer nie.

3. PROFESSIONELE LEIERSKAP BEGINSELS.

Leierskap kan óf 'n formele benaming wees óf informeel ontstaan uit invloed oor ander. In hierdie afdeling beteken "leier" enige lid van 'n organisasie of groep wat invloed, opvoedkundige verantwoordelikhede of bestuursverantwoordelikhede het. Alhoewel hierdie beginsels van toepassing is op alle rekenaarkundiges, dra leiers 'n groter verantwoordelikheid om dit te handhaaf en te bevorder, beide binne en deur hul organisasies.

'n Rekenaarkundige, veral een wat as 'n leier optree, moet...

3.1 Verseker dat die openbare belang die sentrale bekommernis is tydens alle professionele rekenaarwerk.

Mense - insluitend gebruikers, kliënte, kollegas en ander wat direk of indirek geraak word - moet altyd die sentrale bekommernis in rekenaars wees. Die publieke belang moet altyd 'n eksplisiete oorweging wees wanneer take wat verband hou met navorsing, vereistesontleding, ontwerp, implementering, toetsing, validering, ontplooiing, instandhouding, aftrede en wegdoening geëvalueer word. Rekenaarkundiges moet hierdie fokus hou, ongeag watter metodologieë of tegnieke hulle in hul praktyk gebruik.

3.2 Verwoord, moedig aanvaarding aan van en evalueer nakoming van sosiale verantwoordelikhede deur lede van die organisasie of groep.

Tegniese organisasies en groepe beïnvloed die breër samelewing, en hul leiers moet die gepaardgaande verantwoordelikhede aanvaar. Organisasies – deur prosedures en houdings gerig op kwaliteit, deursigtigheid en die welsyn van die samelewing – verminder skade aan die publiek en verhoog bewustheid van die invloed van tegnologie in ons lewens. Daarom moet leiers volle deelname van rekenaarkundiges aanmoedig om relevante sosiale verantwoordelikhede na te kom en neigings om anders te doen, te ontmoedig.

3.3 Bestuur personeel en hulpbronne om die kwaliteit van werkslewe te verbeter.

Leiers moet verseker dat hulle die kwaliteit van werkslewe verbeter, nie afbreek nie. Leiers moet die persoonlike en professionele ontwikkeling, toeganklikheidsvereistes, fisiese veiligheid, sielkundige welstand en menswaardigheid van alle werkers in ag neem. Toepaslike mens-rekenaar ergonomiese standaarde moet in die werkplek gebruik word.

3.4 Verwoord, pas toe en ondersteun beleide en prosesse wat die beginsels van die Kode weerspieël.

Leiers moet duidelik gedefinieerde organisatoriese beleide nastreef wat ooreenstem met die Kode en dit effektief aan relevante belanghebbendes kommunikeer. Boonop moet leiers voldoening aan daardie beleide aanmoedig en beloon, en toepaslike stappe neem wanneer beleide oortree word. Die ontwerp of implementering van prosesse wat doelbewus of nalatig die Kode se beginsels oortree, of geneig is om die oortreding daarvan moontlik te maak, is eties onaanvaarbaar.

3.5 Skep geleenthede vir lede van die organisasie of groep om as professionele persone te groei.

Opvoedkundige geleenthede is noodsaaklik vir alle organisasie- en groeplede. Leiers moet verseker dat geleenthede beskikbaar is vir professionele rekenaars om hulle te help om hul kennis en vaardighede in professionaliteit, in die beoefening van etiek en in hul tegniese spesialiteite te verbeter. Hierdie geleenthede moet ervarings insluit wat rekenaarkundiges vertroud maak met die gevolge en beperkings van bepaalde tipes stelsels. Rekenaarkundiges moet ten volle bewus wees van die gevare van oorvereenvoudigde benaderings, die onwaarskynlikheid om elke moontlike bedryfstoestand te antisipeer, die onvermydelikheid van sagtewarefoute, die interaksies van stelsels en hul kontekste, en ander kwessies wat verband hou met die kompleksiteit van hul beroep—en dus wees vertroue in die neem van verantwoordelikhede vir die werk wat hulle doen.

3.6 Wees versigtig wanneer stelsels verander of afgetree word.

Veranderinge van die koppelvlak, die verwydering van kenmerke en selfs sagteware-opdaterings het 'n impak op die produktiwiteit van gebruikers en die kwaliteit van hul werk. Leiers moet versigtig wees wanneer ondersteuning verander of gestaak word vir stelselkenmerke waarvan mense steeds afhanklik is. Leiers moet lewensvatbare alternatiewe vir die verwydering van ondersteuning vir 'n nalatenskapstelsel deeglik ondersoek. As hierdie alternatiewe onaanvaarbaar riskant of onprakties is, moet die ontwikkelaar belanghebbendes se grasieuse migrasie van die stelsel na 'n alternatief bystaan. Gebruikers moet in kennis gestel word van die risiko's van voortgesette gebruik van die nie-ondersteunde stelsel lank voordat ondersteuning eindig. Rekenaarkundiges moet stelselgebruikers help om die operasionele lewensvatbaarheid van hul rekenaarstelsels te monitor, en hulle te help verstaan dat tydige vervanging van onvanpaste of verouderde kenmerke of hele stelsels nodig mag wees.

3.7 Herken en sorg veral vir stelsels wat in die infrastruktuur van die samelewing geïntegreer word.

Selfs die eenvoudigste rekenaarstelsels het die potensiaal om alle aspekte van die samelewing te beïnvloed wanneer dit geïntegreer word met alledaagse aktiwiteite soos handel, reis, regering, gesondheidsorg en onderwys. Wanneer organisasies en groepe stelsels ontwikkel wat 'n belangrike deel van die infrastruktuur van die samelewing word, het hul leiers 'n bykomende verantwoordelikheid om goeie rentmeesters van hierdie stelsels te wees. Deel van daardie rentmeesterskap vereis dat beleide vir billike stelseltoegang daargestel word, insluitend vir diegene wat moontlik uitgesluit is. Daardie rentmeesterskap vereis ook dat rekenaarkundiges die vlak van integrasie van hul stelsels in die infrastruktuur van die samelewing monitor. Soos die vlak van aanneming verander, sal die etiese verantwoordelikhede van die organisasie of groep waarskynlik ook verander. Deurlopende monitering van hoe die samelewing 'n stelsel gebruik, sal die organisasie of groep in staat stel om konsekwent te bly met hul etiese verpligtinge soos uiteengesit in die Kode. Wanneer toepaslike standaarde van sorg nie bestaan nie, het rekenaarkundiges 'n plig om te verseker dat hulle ontwikkel word.

4. NAKOMING VAN DIE KODE.

'n Rekenaarkundige moet...

4.1 Handhaaf, bevorder en respekteer die beginsels van die Kode.

Die toekoms van rekenaars hang af van beide tegniese en etiese uitnemendheid. Rekenaarkundiges moet by die beginsels van die Kode hou en bydra tot die verbetering daarvan. Rekenaarkundiges wat oortredings van die Kode erken, moet stappe doen om die etiese kwessies wat hulle erken, op te los, insluitend, wanneer redelik, om hul kommer uit te spreek teenoor die persoon of persone wat vermoedelik die Kode oortree.

4.2 Behandel oortredings van die Kode as teenstrydig met lidmaatskap van die ACM.

Elke ACM-lid moet nakoming deur alle rekenaarkundiges aanmoedig en ondersteun, ongeag ACM-lidmaatskap. ACM-lede wat 'n oortreding van die Kode erken, moet dit oorweeg om die oortreding by die ACM aan te meld, wat kan lei tot regstellende stappe soos gespesifiseer in die ACM se Kode van Etiek en Professionele Gedragstoepassingsbeleid.

Die Kode en riglyne is ontwikkel deur die ACM Kode 2018 Taakspan: Uitvoerende Komitee Don Gotterbarn (Voorsitter), Bo Brinkman, Catherine Flick, Michael S Kirkpatrick, Keith Miller, Kate Varansky en Marty J Wolf. Lede: Eve Anderson, Ron Anderson, Amy Bruckman, Karla Carter, Michael Davis, Penny Duquenoy, Jeremy Epstein, Kai Kimppa, Lorraine Kisselburgh, Shrawan Kumar, Andrew McGettrick, Natasa Milic-Frayling, Denise Oram, Simon Rogerson, David Shamma, Janice Sipior, Eugene Spafford en Les Waguespack. Die Taakspan is georganiseer deur die ACM-komitee oor Professionele Etiek. Beduidende bydraes tot die Kode is ook gemaak deur die breër internasionale ACM-lidmaatskap. Hierdie Kode en sy riglyne is op 22 Junie 2018 deur die ACM-raad aanvaar.